رعایت اصول ایمنی در کوهنوردی

رعایت اصول ایمنی Mountain Climbing Safety  در هنگام کوهنوردی امری ضروری است  . کوهنوردی با سایر ورزشهای فضای باز تفاوت دارد زیرا طبیعت به تنهایی زمینه فعالیت – و تقریباً همه چالش ها – را برای کوهنورد فراهم می کند.

صعود به کوه ها تجسم هیجان هایی است که با آزمایش شجاعت ، تدبیر ، ، قدرت ، توانایی و استقامت فرد در شرایط دشوار و خطرناک  به حداکثر می رسد.

کوهنوردی ، به میزان بیشتری نسبت به سایر ورزشها ، یک فعالیت گروهی است ، و هر یک از اعضا در هر مرحله از موفقیت گروه  نقش موثر دارند .

برای اکثر کوهنوردان ، لذت کوهنوردی نه تنها در “فتح” قله بلکه در رضایت جسمی و روحی ناشی از تلاش شدید شخصی ، کسب مهارت و تجربه بیشتر و در نهایت  تماس با عظمت طبیعت است.

با توجه به شرایط آب و هوایی و طبیعت ذاتی مناطق کوهستانی ، حذف تمام خطرات ناشی از صعود  به کوه غیرممکن است. با این حال ، درک چالش هایی که ممکن است هنگام ماجراجویی در ارتفاعات با آن مواجه شوید بسیار مهم است. با برخی از خطرات کوهنوردی و قدم هایی که می توانید برای ایمنی در این شرایط  بردارید آشنا شوید.

تجهیزات مناسب به همراه داشته باشید

استفاده از وسایل مناسب برای پیاده روی  و کوهنوردی  ضروری است. لباسی بپوشید که به شما امکان حرکت و مانور بیشتری می دهد. کفش های مناسب انتخاب کنید که از مچ پا حفاظت کرده  و  ثبات و چسبندگی به همراه داشته باشد.

اگر در مسیرهای سنگی پیاده روی می کنید ، برای ایمنی بیشتر از یک یا دو عصای  کوهنوردی برای حفظ تعادل خود هنگام حرکت در زمین های ناهموار استفاده کنید. عصای کوهنوری  می تواند برخی از ضربه های فیزیکی را از ناحیه زانو ، لگن ، مچ پا و کمر برطرف کند.

ایده خوبی است که تجهیزات مناسب برای انواع آب و هوا را  به همراه داشته باشید . هوا در ارتفاعات نا پایدار  است. این می تواند منجر به تغییرات شدید و سریع دما شود. در کوله خود تعدادی لباس به همراه داشته باشید تا در صورت لزوم از آنها استفاده کنید  . به همراه  داشتن کابشن ضد باد و ساخته شده از مواد سبک را فراموش نکنید.

همچنین ، کلاه لبه دار و عینک آفتابی  و کرم ضد آفتاب  برای ایمنی چشم و پوست بسیار مهم هستند . پرتوهای خورشید در ارتفاعات شدیدتر هستند  ، به ویژه اگر از سطح  برف بازتاب شوند ، در این شرایط احتمال آفتاب سوختگی و ضعف بینایی زیاد است .

دفع حشرات در ماه های گرم بسیار مهم است ، به یاد داشته باشید که لباسهای رنگ روشن برای حشرات جذابیت کمتری دارند .

در کوهها ، به امکانات دسترسی ندارید بنابراین  به یاد داشته باشید که قبل از عزیمت به کوه  غذا و آب  کافی  با  خود بردارید. هیدراته ماندن می تواند چالش برانگیز باشد زیرا در حین صعود تعرق بدن به حداکثر می رسد .

تمام وسایل و غذای اضافی خود را در یک کوله پشتی با حداقل دو بند حمل کنید. اطمینان حاصل کنید که کوله پشتی شما محکم   و دارای بندهای پد دار و کمربند است.

جلوگیری از بیماریهای مربوط به ارتفاع

علاوه بر سختی های پیاده روی در کوه ، ارتفاع زیاد ، خود می تواند خطرات  جدی برای سلامتی و ایمنی بدن ایجاد کند.

بیماری حاد کوهی (AMS) شایع ترین اختلال مربوط به ارتفاع است. این بیماری معمولاً به عنوان بیماری ارتفاع شناخته می شود. علامت  اولیه آن سردرد شدید است ، اما سایر علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

حالت تهوع

خستگی

سرگیجه

خواب آلودگی

بیخوابی

برخی دیگر از اختلالات مربوط به ارتفاع عبارتند از:

اِدم ریوی ناشی  ارتفاع بالا (HAPE)

اِدم مغزی در ارتفاع بالا (HACE)

اِدم محیطی ، که باعث تورم دست ، پا و صورت می شود

برونشیت ارتفاعی

همیشه بیماری ارتفاع ( ارتفاع زدگی یا AMS ) را جدی بگیرید زیرا ممکن است شما را در خطر ادم ریوی   یا ادم مغزی   قرار دهد. این شرایط بسیار جدی و خطرناک  است.

اِدم ریوی  زمانی اتفاق می افتد که مایع اضافی در ریه های شما جمع شود. این می تواند باعث تنگی نفس ، مشکل در تنفس و سرفه خلط دار یا خونی شود.

اِدم مغزی  زمانی اتفاق می افتد که مایع در مغز جمع شود. این عارضه با مشکلاتی   مانند ، سردرد شدید و استفراغ ، گیجی ، رفتارهای غیرمعمول ، خواب آلودگی ، مشکل در راه رفتن و از دست دادن هوشیاری،  همراه است . در زیر با راههای جلوگیری از بیماری ارتفاع آشنا می شوید .

سازگاری

بیشتر بیماریهای مربوط به ارتفاع ناشی از کمبود اکسیژن است. به این علت که  هوا در ارتفاعات رقیق تر شده و در نتیجه  میزان اکسیژن تا حد زیادی کاهش می یابد.با این حال  با رعایت برخی اصول ایمنی  و تدابیر لازم برای ایجاد سازگاری  با ارتفاع  میتوان  تا حد زیادی از بیماری ارتفاع پیشگیری کرد .

بسیار مهم است برای صعود به قله کوه زمان مناسب را در نظر بگیرید به این ترتیب که به تدریج  از دامنه های  پایین کوه شروع کنید . صرف این زمان به شما فرصت می دهد تا با ارتفاع سازگاری پیدا کنید . بسیاری از متخصصان و کوهنوردان حرفه ای  توصیه می کنند که از ارتفاع 2500 متری به بعد هر روز فقط 300 تا 400 متر صعود داشته باشید .

به خاطر داشته باشید که سلامت عمومی شما نقش بسیار مهمی در کیفیت صعود دارد. برای داشتن خاطره ای دلنشین و البته لذت بردن از طول مسیر صعود ، سلامتی جسمی و روحی شما اهمیت بسیاری دارد . در صورت داشتن حمله قلبی ، سکته مغزی ، لخته شدن خون یا حمله آسم شدید قبل از برنامه ریزی برای کوهپیمایی ، با  پزشک خود مشورت  کنید.

هیدراته ماندن ، پرهیز از نوشیدن الکل ، گرم ماندن ، عدم مصرف سیگار و تغذیه  منظم  نیز بسیار مهم است. برخی از کوهنوردان و لیدرهای کوهپیمایی , برای ایمنی بیشتر هنگام صعود  به ارتفاعات بسیار زیاد ، کپسول اکسیژن به همراه دارند .

استفاد از دارو

داروی استازولامید (با نام تجاری  Diamox Sequels ) می تواند از بیماری های مربوط به ارتفاع جلوگیری کند و ایمنی شما را بالا ببرد . استازولامید باعث دفع بیکربنات از طریق کلیه ها شده و  باعث تحریک تنفس می شود و به شما کمک می کند تا اکسیژن بیشتری دریافت کنید.

همچنین تغییرات فیزیولوژیکی  مرتبط  با سازگاری را تقویت می کند. عوارض جانبی می تواند بی حسی خفیف و سوزن سوزن شدن و تغییر طعم دهان باشد.

ممکن است برخی افراد قادر به تحمل استازولامید نباشند در این صورت  کورتیکواستروئید دگزامتازون (دکادرون) میتواند جایگزین شود .

خوابیدن در ارتفاعات دشوار است. مصرف کم اکسیژن در طول شب می تواند خواب شما را مختل کرده یا باعث احساس خستگی در صبح شود. استازولامید می تواند به شما کمک کند تا در طول شب تنفس بهتری  داشته باشید .

هرچه بالا تر بروید خواب شما  کمتر خواهد شد این نکته ای است که بسیاری از کوهنوردان حرفه ای به آن اشاره می کند پس باید برای استراحت و تجدید قوا به ارتفاع پایین تر بروید تا بتوانید خواب راحتی داشته باشید .

بسیار مهم است که بدانید حوادث کوهنوردی در بسیاری از موارد در مسیر بازگشت رخ می دهند که می تواند ناشی از خستگی  و کم خوابی باشد . برای ایمنی بیشتر زمان بندی درست  برای صعود به قله و استراحت شبانه ضروری است .

استفاده از مکملها

اکسیژن  از طریق  گلبول های قرمز به  سراسر بدن منتقل می شود. اگر کم خونی ناشی از فقر آهن دارید یعنی گلبول های قرمز کمتری برای حمل اکسیژن دارید . طبق توصیه پزشکان استفاده از مکملهای آهن  تا حدود زیادی این مشکل را برطرف می کند. لذا در صورت ابتلا به کم خونی برای ایمنی  خود در مقابل بیماری ارتفاع استفاده از مکمل آهن را در نظر داشته باشید.

فرود آمدن از ارتفاع در شرایط اضطراری

اگر شما یا یکی از همنوردانتان  علائم بیماری مربوط به ارتفاع را دارید ، برای بهبود ایمنی و کاهش عوارض ناشی از آن باید فوراً فرود بیایید. سعی کنید تا حدود 900 متر یا بیشتر پایین بیایید.

اگر فرود،  بلافاصله امکان پذیر نیست ، اقدامات موقت را برای مدیریت بیماری انجام دهید. به عنوان مثال ، فرد باید در کیسه تحت فشار (Gamow) قرار داده شود ، اکسیژن دریافت کند و یا داروهایی مانند دگزامتازون مصرف کند .

گروه کوهنوردی و طبیعت گردی کوه گرد با داشتن سالها تجربه در برگذاری تورهای کوهنوردی و طبیعت گردی در داخل و خارج کشور و همراهی با لیدرهای حرفه ای و با تجربه و کارشناسان متخصص در زمینه تجهیزات کوهنوردی و طبیعت گردی آماده پاسخ گویی به شما عزیزان است برای کسب اطلاعات بیشتر با کارشناسان ما تماس حاصل فرمایید .